കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍ വ്യര്‍ത്ഥമെന്നറിവോടെ,
ജീവന്‍റെ ദീര്‍ഘമാം യാത്രയിലായ്.
എത്രയോ രാത്രികള്‍ എത്രയോ പകലുകള്‍,
അസ്തമിക്കാത്തൊരെന്‍ ഓര്‍മ്മകളില്‍.
നിറയുന്നു നീ സദാ പുഞ്ചിരിയോടെയെന്‍,
അശ്രുകണങ്ങളില്‍ വേദനയായ്.
എങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയ് ഒരുവേള നീയെന്‍,
വിധിയെ തനിച്ചാക്കി മറഞ്ഞുപോയി.
അന്നൊരു സന്ധ്യയില്‍ സൌഹൃദച്ചെണ്ടുമായ്,
എന്നുടെ മുന്നില്‍ നീ എത്തീടവേ;
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഞാന്‍ ഒരുനാള്‍ നീയെന്‍,
ആത്മാവിന്‍ അര്‍ത്ഥമായ് മാറുമെന്ന്.
ജഡമായ് കിടന്നൊരെന്‍ ബാഹ്യരൂപത്തിനായ്,
നല്‍കി നിന്‍ ആത്മാവിന്‍ അര്‍ധഭാഗം.
ജീവിച്ചു തുടങ്ങി ഞാന്‍ പിച്ചവെച്ചു,
നിന്‍ കരസ്പര്‍ശത്തിന്‍ ശക്തിയാലെ;
പഠിപ്പിച്ചു നീയെന്നെ ജീവിതപാഠങ്ങള്‍,
ഗുരുനാഥനായി നീ വിളങ്ങിനിന്നു.
ചുവടുകളിടറവേ അറിയാതെ ഇന്നെന്‍,
കരങ്ങള്‍ നിനക്കായ് തേടിടുന്നു.
ജീവിക്കുവാനായ് നിനക്കവേ എന്നും,
ഓര്‍ക്കുന്നു നിന്നെയെന്‍ ഹൃത്തിലായി.
മായ്ക്കില്ലൊരിക്കലും നിന്നുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍,
എന്നുടെ മനസ്സിന്‍റെ കോണില്‍ നിന്നും.
കാത്തിടും എന്നുമാ പൂമരകാഴ്ചകള്‍,
എന്നുടെ സ്നേഹമാം തോപ്പിലായി.
ജീവന്‍റെ ദീര്‍ഘമാം യാത്രയിലായ്.
എത്രയോ രാത്രികള്‍ എത്രയോ പകലുകള്‍,
അസ്തമിക്കാത്തൊരെന്‍ ഓര്‍മ്മകളില്‍.
നിറയുന്നു നീ സദാ പുഞ്ചിരിയോടെയെന്‍,
അശ്രുകണങ്ങളില്‍ വേദനയായ്.
എങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയ് ഒരുവേള നീയെന്‍,
വിധിയെ തനിച്ചാക്കി മറഞ്ഞുപോയി.
അന്നൊരു സന്ധ്യയില്‍ സൌഹൃദച്ചെണ്ടുമായ്,
എന്നുടെ മുന്നില്‍ നീ എത്തീടവേ;
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഞാന്‍ ഒരുനാള്‍ നീയെന്‍,
ആത്മാവിന്‍ അര്‍ത്ഥമായ് മാറുമെന്ന്.
ജഡമായ് കിടന്നൊരെന്‍ ബാഹ്യരൂപത്തിനായ്,
നല്‍കി നിന്‍ ആത്മാവിന്‍ അര്‍ധഭാഗം.
ജീവിച്ചു തുടങ്ങി ഞാന്‍ പിച്ചവെച്ചു,
നിന്‍ കരസ്പര്‍ശത്തിന്‍ ശക്തിയാലെ;
പഠിപ്പിച്ചു നീയെന്നെ ജീവിതപാഠങ്ങള്‍,
ഗുരുനാഥനായി നീ വിളങ്ങിനിന്നു.
ചുവടുകളിടറവേ അറിയാതെ ഇന്നെന്‍,
കരങ്ങള്‍ നിനക്കായ് തേടിടുന്നു.
ജീവിക്കുവാനായ് നിനക്കവേ എന്നും,
ഓര്‍ക്കുന്നു നിന്നെയെന്‍ ഹൃത്തിലായി.
മായ്ക്കില്ലൊരിക്കലും നിന്നുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍,
എന്നുടെ മനസ്സിന്‍റെ കോണില്‍ നിന്നും.
കാത്തിടും എന്നുമാ പൂമരകാഴ്ചകള്‍,
എന്നുടെ സ്നേഹമാം തോപ്പിലായി.
No comments:
Post a Comment